ZASTUPANJE U PARNICAMA IZ BRAČNIH I PORODIČNIH ODNOSA

Osnovni pojmovi zastupnika i punomoċnika, kako se oni tradicionalno definišu u procesnoj literaturi,1 nisu se promenili do danas. Ovi pravni instituti normiraju se u pojedinim zakonima na različite

1 "Zastupnici parničnih stranaka jesu svojevlasna lica, koja obavljaju procesne radnje u ime parničnih stranaka i na njihov račun. Takvih zastupnika imamo dve vrste: jedni su nužni ili zakonski zastupnici, a drugi su voljni zastupnici ili punomoćnici. Prvi dobivaju svoj mandat ili neposredno iz zakona ili naredbom suda, a drugi ga izvode iz volje zastupane stranke. I punomoćnika imamo dve kategorije: jedno su obični punomoćnici za obavljanje takvih procesnih radnja, za koje nije obavezno zastupanje advokatom, a drugo su stručna, kvalifikovano pravnička lica, redovno advokati, koji zastupaju parnične stranke pri onim procesnim delima, za koja je propisano obavezno zastupanje advokatom (128). Konačno imamo jednu vrstu svojevlasnih lica, koja ne smeju pristupiti zastupanju stranaka ni u parnicama, gde nema obaveznog zastupanja advokatom. To su tzv. nadri pisari (piskarala ili budžaklije) koji se neovlašćeno bave zastupanjem stranaka uz plaću ili u vidu zanata sastavljaju isprave za treća lica." - dr Srećko Culja – Građansko procesno pravo Kraljevine Jugoslavije – Izdavačko knjižarsko preduzeće "Geca Kon" AD Knez Mihajlova 19, 1936. godina.